Adam Ignacy Komorowski urodził się 24 V 1699 roku. Uczył się u jezuitów w Krakowie i Wrocławiu, a doktorat obojga praw uzyskał w 1723 roku w Rzymie. Po powrocie do kraju przyjął święcenia kapłańskie. W 1749 roku otrzymał nominację na arcybiskupstwo gnieźnieńskie. Po zatwierdzeniu nominacji przez papieża Komorowski zamieszkał w Skierniewicach, które obrał sobie za stałą rezydencję. Wbrew wszelkim obawom Komorowski okazał się sprawnym arcybiskupem. Od początku swoich rządów zajął się intensywnie sprawami archidiecezji, zaprowadzając w niej wzorową administrację. Starał się aktywnie uczestniczyć w życiu politycznym kraju. Koniec życia Komorowskiego przyszedł niespodzianie gdy odnowiła mu się rana na przypadkowo skaleczonej nodze, co spowodowało gangrenę. Mimo intensywnej pomocy lekarskiej zmarł w 1759 roku w wieku 60 lat. Zgodnie z ostatnią wolą pochowano go w krypcie w kolegiacie łowickiej w kaplicy przed ołtarzem św. Krzyża, gdzie wzniesiony został okazały nagrobek prymasowski, ufundowany przez niego samego.
- Przynależał do partii dworskiej Augusta III co ułatwiło mu szybkie osiągnięcie dostojeństw kościelnych.
Adam Ignacy Komorowski otrzymał nominację na arcybiskupstwo wbrew dotychczasowej praktyce, gdyż królowie zwykle przesuwali na to najwyższe stanowisko biskupów zasłużonych dla Kościoła i kraju, tymczasem Komorowski nie był jeszcze biskupem. Spotkało się to z licznymi głosami oburzenia i sprzeciwu wśród duchowieństwa i szlachty.
Serce prymasa Komorowskiego znajduje się w kościele pw. św. Jakuba w Skierniewicach.