Serdecznie zapraszamy na Dni Otwarte Funduszy Europejskich

10 – 11.05.2019 r. Szczegóły już wkrótce na naszej stronie.

Zapraszamy!

J. E. Ks. Bp Andrzej Franciszek Dziuba Biskup Łowicki
oraz Dyrektor Muzeum w Łowiczu i Muzeum Diecezjalnego w Łowiczu,
zapraszają na otwarcie wystawy:
„Barok Księstwa Łowickiego”

Wystawa poświęcona jest sztuce barokowej związanej z mecenatem arcybiskupów gnieźnieńskich. Prezentuje zabytki malarstwa, rzeźby, złotnictwa i tkaniny artystycznej, pochodzące ze zbiorów Bazyliki Katedralnej w Łowiczu (w tym ze Skarbca Bazyliki Katedralnej w Łowiczu i Muzeum Diecezjalnego w Łowiczu) oraz kościołów diecezji łowickiej. Wśród nich znajdują się dzieła sztuki, które nie były nigdy przedstawione szerszemu odbiorcy. Wymienić tu należy obrazy szkoły włoskiej z kręgu Antiveduto Gramatici, Guido Reniego, Francesco Trevisaniego, a także szkół flandryjskiej i francuskiej. Wśród przykładów rodzimego malarstwa portretowego i religijnego wyróżniają się płótna Adama Swacha i Tadeusza Kuntze-Konicza.

Do wyjątkowych zabytków sztuki złotniczej należą relikwiarz św. Wiktorii z fundacji dwóch prymasów, Henryka Firleja i Macieja Łubieńskiego, monstrancja z daru kardynała Michała Stefana Radziejowskiego, wykonana w renomowanym paryskim warsztacie Guillaume Jacoba, tabernakulum z fundacji arcybiskupa Stanisława Szembeka z plakietami toruńskiego złotnika Jana Hausena II, czy ampułki sygnowane przez łowickiego złotnika Franciszka Gnuszewicza.

Zaprezentowane będą szaty liturgiczne oznaczone prymasowskimi godłami, uszyte z jedwabnych tkanin wyprodukowanych w najlepszych manufakturach włoskich i francuskich, ozdobione rodzimym haftem.

Pomysłodawcą wystawy jest ks. Stanisław Majkut, Kustosz Skarbca Bazyliki Katedralnej w Łowiczu i Dyrektor Muzeum Diecezjalnego w Łowiczu.

Wystawa czynna od 15 czerwca do 9 września 2018 r.

SERDECZNIE ZAPRASZAMY NA

„Dni otwarte Funduszy Europejskich”

18 – 20 maja 2017 r.  godz. 10.00-16.00

W programie:

1. Zwiedzanie Katedry Łowickiej – Dziedzictwa Prymasów

2. Oprowadzenie po Muzeum Diecezjalnym,

3. Poznanie skarbów Prymasów – sala multimedialna Domu Biskupa Łowickiego.

Rozpoczynamy zwiedzanie:

18.05.2017 r. czwartek, godz. 10.00,

18.05.2017 r. czwartek, godz. 13.00,

19.05.2017 r. piątek, godz. 10.00,

19.05.2017 r. piątek, godz. 13.00,

20.05.2017 r. sobota, godz. 10.00.

Szczegółowe informacje w Biurze Muzeum Diecezjalnego ul. Stary Rynek 20, 99-400 Łowicz, Tel. (46) 837 66 45, e-mail: Muzeum@diecezja.lowicz.pl

W 2015 roku, po wcześniejszym przygotowaniu projektów, rozpoczęliśmy pracę przy kryptach prymasowskich w katedrze łowickiej. Początek prac to nawa północna bazyliki
i badanie 11 znajdujących się tam krypt. Było w nich pochowanych pięciu z dwunastu prymasów jacy spoczęli w murach naszej katedry. Byli to prymasi: Jan Lipski, Mikołaj Jan Prażmowski, Krzysztof Antoni Szembek, Adam Ignacy Komorowski, Władysław Aleksander Łubieński.

Przedstawiam krótką historię życia tych prymasów oraz odkrycia towarzyszące otwarciu i badaniom w ich kryptach.

Opracował: Ks. Adam Matysiak

Współpraca: mgr Monika Kamińska – archeolog i historyk sztuki

Zdjęcia: Ks. Adam Matysiak, Monika Kamińska

Opracowanie przygotowane na podstawie:

1. Korytkowski Jan, Arcybiskupi gnieźnieńscy : prymasowie i metropolici polscy od roku 1000 aż do roku 1821 czyli do połączenia arcybiskupstwa gnieźnieńskiego z biskupstwem poznańskim. 3, 4, 5 / wg źródeł archiwalnych oprac. Jan Korytkowski, Poznań 1888
2. Śmigiel Kazimierz, Słownik biograficzny arcybiskupów gnieźnieńskich i prymasów Polski, Wydawnictwo WBP, Poznań 2002
3. Kosman Marceli, Poczet Arcybiskupów Gnieźnieńskich i Prymasów Polski, Wydawnictwo M, Kraków 2012
4. Kamińska Monika, Sprawozdanie z badań archeologicznych nawie północnej katedry w Łowiczu pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
5. Szczepanek Anita, Opisy anatomo-antropologicznych szczątków z krypt w Łowiczu

Władysław Aleksander Łubieński herbu Pomian, syn Macieja i Marianny ze Stokowskich, urodził się 1 listopada 1703 roku. Naukę rozpoczął w szkole jezuickiej w Kaliszu, a po jej ukończeniu wstąpił do seminarium duchownego w Łowiczu. Dalsze studia kontynuował w Akademii Krakowskiej, a później w Rzymie. W trakcie studiów Władysław Łubieński podróżował po Włoszech, Francji i Niemczech, a podróże te opisywał w dzienniku. Najwięcej uwagi poświęcił kościołom,  relikwiom i uroczystościom religijnym.  Dziennik ten został zniszczony w czasie II wojny światowej, podczas pożaru archiwum po bombardowaniach Warszawy przez niemieckie lotnictwo.

Gdy Łubieński powrócił do Polski, jego wielkim protektorem został ówczesny prymas, Teodor Potocki. Z jego rak Łubieński otrzymał godność kanonika gnieźnieńskiego. Wkrótce przyszły kolejne awanse i tytuły. Przyszły prymas został infułatem kolegiaty w Łasku, a w latach 1730-31 był też wiceprezydentem Trybunału Głównego Koronnego w Piotrkowie. W okresie bezkrólewia przebywał w Krakowie. Łubieński poparł zakończone sukcesem starania Augusta III Sasa o tron polski; tym samym związał się z dworem królewskim i został mianowany opatem komendatoryjnym w Paradyżu.

W 1758 roku Łubieński otrzymał nominację na arcybiskupa lwowskiego. Obejmując tamtejszą siedzibę biskupią podjął intensywne działania duszpasterskie, m. in. rozpoczął wizytację kanoniczną katedry i kapituły. Nie doprowadził jej jednak do końca, gdyż został  pilnie wezwany do Warszawy i mianowany w 1759 roku arcybiskupem gnieźnieńskim, prymasem Polski. Ingres Władysława Aleksandra Łubieńskiego odbył się w kolegiacie łowickiej. Prymas przebywał głównie w Skierniewicach i Łowiczu. Swoim arcybiskupstwem zarządzał poprzez dziekana kapituły gnieźnieńskiej, Macieja Józefa Łubieńskiego, którego sam mianował. Zniszczone przez pożar Gniezno i katedra otrzymały fundusze prymasowskie na odbudowę, a kolegiata łowicka nowe wyposażenie wnętrza. Prymas Łubieński, mieszkając w Skierniewicach dokończył rozbudowę tamtejszego pałacu prymasowskiego podjętą przez swego poprzednika, Adama Komorowskiego,. Pisał liczne listy pasterskie do swoich wiernych, prowadził także badania i prace naukowe z zakresu geografii i historii.

Rzecząpospolitą w tym czasie wstrząsały liczne niepokoje i  wewnętrzne spory. W polityce prymas opowiedział się po stronie Prus i Rosji nie przewidując ich ukrytych dążeń do przejęcia ziem polskich. Pełniąc funkcje interrexa zwlekał z wyborem króla przez prawie rok. Doprowadził jednak do osadzenia na tronie Rzeczypospolitej Stanisława Augusta Poniatowskiego, którego koronował w 1764 roku. Prymas Łubieński pozostawał w bliskiej relacji z carycą Katarzyną będąc pod wielkim wpływem ambasadora rosyjskiego. Przyjmował w tym czasie stałą pensję z rosyjskiej ambasady. Te bliskie relacje z Rosją doprowadziły do wycofania się z Polski ambasadora Francji, czego konsekwencją były zamknięcie również przedstawicielstw Hiszpanii i Austrii. Wskutek tych wydarzeń dwory królewskie zachodniej Europy długo nie akceptowały wyboru nowego króla Polski.

Wejście do krypty prymasa Komorowskiego gdzie miały być złożone szczątki prymasa Łubieńskiego

            Prymas zmarł w Warszawie w 1767 roku mając 64 lata i kierując Kościołem w Polsce przez 8 lat. Zgodnie z jego wolą został pochowany w kolegiacie prymasowskiej w Łowiczu. Zapamiętany został jako pobożny, pracowity prymas, wielki literat, ale słaby polityk, niesamodzielny i uciekający od odpowiedzialności.

Szczątki prymasa Łubieńskiego

            Zapisy archiwalne przekazują, że szczątki prymasa Łubieńskiego zostały złożone w krypcie prymasa Adama Komorowskiego. Analiza antropologiczna przeprowadzona przez Anitę Szczepanek wykazała jednak, że szczątki znajdujące się w krypcie należały one do mężczyzny, który w chwili śmierci miał 35-45 lat. Nie zgadza się to z wiekiem prymasa, który zmarł mając 64 lata. Nie znaleziono jednak innych szczątków, które jednoznacznie można by łączyć z prymasem Łubieńskim.

Wnętrze krypty, gdzie miałyby spocząć szczątki prymasa Łubieńskiego